Hokjes denken

Gepubliceerd op 9 maart 2018 om 14:05

Ik wil even een testje doen... Ik ga een vergelijking maken tussen oa mijn geboortehoroscoop en mijn persoonlijkheidstype volgens Jung... 

Hokjes dus, hokjes die je vertellen hoe jij als mens bent. Wat je eigenschappen zijn, waar je goed of minder goed in bent en die je een houvast kunnen geven. 
Maar ook hokjes waar ik me enorm tegen af kan zetten. Want echt, ik heb er periodes bij dat ik vind dat ik alle hokjes te buiten groei en dat ik nergens in wil passen. Vooral dat laatste, ik wil me nergens in proppen en gewoon zijn zoals ik ben..

Maar toch, ze zijn er, misschien zit er dan toch wel ergens een kern van waarheid in en kun je er op de 1 of andere manier nog wat aan hebben ook nog.

Ik heb van de buien dat ik overal wat tests ga doen. Uit de persoonlijkheidstest van Jung, blijk ik het INFJ type te zijn. Dit staat dan voor Introvert iNtuitive Feeler Judger.

Heerlijk vind ik dat dan, helemaal in zo'n type duiken en dan lezen hoe ik in elkaar zit. Want hé, dan hoef ik zelf tenminste niet te denken. Ik lees wat ik wil lezen en draai het helemaal naar het positieve, want het doel is immers om mijn zelfbeeld op dat moment op te krikken...

Wanneer ik mijn horoscoop uitpluis ben ik een Stier, met een aantal planeten op een interessante plaats wat een leuk beeld geeft... Eigenlijk gebeurt hierbij hetzelfde. Ik lees het en het geeft me een goed gevoel. Maar als je de twee afbeeldingen hierboven vergelijkt zit er stiekem toch verdomd veel vergelijkbaars in. Ik kan me in beide helemaal herkennen. En toch ook niet.....

Want wanneer deze bui dan weer over is, kan ik ook situaties bedenken waarbij ik anders reageer en niet in het hokje pas zoals ik hierboven geschetst heb. Vaak zit ik dan in een opstandige bui en wil mezelf helemaal niet zien zoals ik ben. Wil ik sterker, beter, slimmer of (ja echt) minder opvallend zijn... En deze laatste zin raakt ook meteen de kern voor mij.. Ik WIL dat dan...

Eigenlijk is het veel makkelijker om op dit gebied niks te "willen", maar gewoon te zijn zoals je bent. Te kunnen kijken naar jezelf van een afstand en na situaties die niet zo handig waren denken; oké, dit was niet zo handig, ik ben me hiervan bewust en doe het de volgende keer anders. 

Het accepteren van jezelf, dat je in verschillende omstandigheden/situaties en tijdstippen in je leven anders kunt reageren, maar dat dit oké is. 

Wat is er mooier en puurder om mensen om je heen te hebben, die reageren vanuit hun onderbuik, zonder zichzelf in een hokje vast te zetten. Die reageren zoals ze zijn, op dat moment, op die plaats. Die durven te "zijn" zoals ze "zijn" en die daar oké mee "zijn". Zonder oordeel, zonder maar, met acceptatie....

Je kunt het natuurlijk ook omdraaien. Het is een mooie manier voor jezelf om te lezen hoe mooi mens je eigenlijk bent. Om te lezen wat je kan helpen om je nog beter in je vel te voelen zitten en om te lezen welke valkuilen je tegen kunt komen.

Je kunt deze hokjes dus ook gebruiken om je bewustzijn te vergroten, om je zelfkennis te vergroten en daar je voordeel mee te doen....

Conclusie; de kunst is om je eigen hokje goed te gebruiken, dat dit oké is, maar dat het niet oké is om andere mensen ongewild in een hokje te zetten, alleen maar om dat het voor jou dan makkelijker is om mee om te gaan.....