Misschien herken je dit:
Je bent moe. Op. Overprikkeld.
Je weet dat je eigenlijk rust nodig hebt…
Maar wat doe je? Je gaat tóch door.
Iets regelen. Iets afmaken. Iets “even snel” oppakken.
Want dat geeft je tenminste het gevoel dat je het onder controle hebt.
Maar hier zit de valkuil:
Je energie komt niet terug van meer doen, je energie komt terug van ruimte.
En dat is precies waar het bij veel gevoelige, overprikkelde mensen misgaat.
Waarom jij harder werkt dan je systeem aankan
Mensen zoals jij (gevoelig, loyaal, verantwoordelijk, slim) hebben een automatische reflex: Als ik maar meer doe, komt de rust vanzelf wel. Als ik alles af heb, kan ik ontspannen. Als ik eerst dit fix, dan lukt het wel weer om op te laden.
Maar dit werkt alleen voor mensen met een ‘standaard’ zenuwstelsel. Niet voor jou.
Jouw systeem werkt anders:
- je vangt méér prikkels op
- je verwerkt dieper
- je reageert sneller op spanning
- je hebt meer tijd nodig om te ontladen
- je energie zakt niet zomaar… maar loopt weg in laagjes
En precies daarom helpt “doorgaan” je niet. Je batterij is niet leeg. Je batterij is verstopt.
Het echte probleem: je systeem staat niet op ‘rust’, maar op ‘scannen’
Veel gevoelige mensen herkennen dit:
- je bent moe, maar alert
- je lijf voelt zwaar, maar je hoofd blijft draaien
- je komt moeilijk in de ontspanning
- je hoofd doet het nog, maar je lichaam protesteert
- je rust wel, maar je herstelt niet
Dat is geen luiheid. Geen zwakte. Geen ‘mindsetprobleem’. Dat is een zenuwstelsel dat vastzit in een “altijd aan”-stand. En als jouw systeem ‘aan’ staat, kun je honderd keer rust pakken…maar je lichaam kán het simpelweg niet opnemen.
Waarom 'meer doen' je verder van jezelf afbrengt
Elke keer dat je doorgaat:
- verliest je systeem meer prikkeldrempel
- verstijgt je adem (hoger = meer stress)
- wordt je slapen oppervlakkiger
- bouwt spanning zich op
- gaat je energie richting je hoofd in plaats van je lijf
- raakt je lichaam nog voller
En hoe voller je bent, hoe slechter je herstelt.
Dat is waarom: rust nemen niet werkt als je eerst niet ontlaadt.
Wat wél werkt: eerst zakken, dan opladen
Herstel begint niet met actie. Herstel begint met ruimte.Je lijf moet eerst ontladen voordat je kunt opladen.
Dat betekent:
- spanning uit je spieren
- energie die vastzit weer laten zakken
- je aandacht terugbrengen in je lijf i.p.v. je hoofd
- je zenuwstelsel van gas → naar rem krijgen
Pas dan werkt rust. Pas dan werkt slaap. Pas dan werkt ademhaling. Pas dan werkt ritme. Je hoeft dus niet harder te werken. Je moet anders werken.
Een mini-oefening om jezelf terug te halen (30 seconden)
Ga even stil zitten of staan.
- Voel waar je aandacht nu zit.
Meestal hoog: hoofd, borst, schouders. - Adem naar je bekken.
Alsof je daar van binnen langzaam inkomt. - Houd je aandacht daar 5 seconden vast.
Voel je het? Dat zakken? Dat is je systeem dat ruimte maakt. Dat is de start van echt herstel.
Waarom veel gevoelige mensen dit niet alleen kunnen
Niet omdat ze te weinig discipline hebben. Maar omdat hun systeem zó vol zit dat ze niet meer bij hun eigen basis kunnen.
Dat betekent:
- je hebt ontlading nodig
- je hebt regulatie nodig
- je hebt ritme nodig dat past bij jouw zenuwstelsel
- je hebt veiligheid nodig om te zakken
- je hebt structuur nodig die haalbaar is, niet streng
Daarom werkt zachte, energetische ondersteuning zo goed en daarom werkt GRIP zo krachtig voor mensen zoals jij.
GRIP op je Energie: voor wie minder wil ‘doen’ en meer wil ‘zijn’
GRIP is gemaakt voor precies het probleem dat in deze blog centraal staat: 👉 Je raakt leeg, niet omdat je te weinig rust neemt, maar omdat je zenuwstelsel niet kán rusten.
- ontlast je systeem stap voor stap
- krijg je praktische ritmes die wél werken
- leer je herkennen waar jouw energie weglekt
- werk je met je lijf i.p.v. tegen je lijf
- krijg je korte, haalbare oefeningen
- bouw je een basis die blijft, ook op drukke dagen